Een verbanddoos, een zaklantaarn met reservebatterijen, een voorraad blikvoer en een brandblusapparaat. Waar ik dat laatste ga vinden, geen idee. Maar eigenlijk moet ik al deze dingen in huis halen. Zegt een website die info geeft over wat je moet doen bij een aardbeving. Er zit er één aan te komen in Istanbul, zoveel is zeker, al is natuurlijk nog niet duidelijk wanneer precies. En deze week, om precies te zijn gisteren, kregen we een voorproefje. De stad trilde met een kracht van 4.9 op de schaal van Richter. Niet dat ik er iets van gevoeld heb natuurlijk. Ik las het op internet – Marmara’da deprem: aardbeving in Marmara. Marmara is de regio waar Istanbul ook toe behoort. Een vriendin van me heeft ‘m gevoeld, maar ik zat alleen maar naar dat bericht op internet te staren. Aardbeving? Marmara? Niets gevoeld! Een kleintje dus, geen schade, het kreeg nauwelijks aandacht. Maar op een dag komt er een beving die onmogelijk aan me voorbij kan gaan. En dan is het dus handig dat ik die spullen in huis heb. Ik ga wel eens op zoek, binnenkort. Ook eens zien of ik ergens een helm op de kop kan tikken – die heb je nodig als je ná de aardbeving naar buiten gaat. ‘t Is m’n onwerkelijkste boodschappenlijstje ooit, maar misschien ook wel het meest levensreddende.
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Recente reacties