Eerder dit jaar ontstoken mijn collega’s hier te lande in woede. De regering kondigde een heel pakket hervormingsmaatregelen aan op het gebied van sociale zekerheid, die vele mensen aangingen, van werklozen tot werkende zwangeren en van gepensioneerden tot arbeidsongeschikten. De journalisten vonden het nodig te protesteren tegen een verandering die hen direct aanging: onder de nieuwe regels zouden ze niet meer het recht hebben vroeger dan anderen met pensioen te gaan, net als piloten en artiesten. Journalistiek, zo zei het journaille, is een erg intens en gevaarlijk beroep, daar word je vroeg oud van en dus moeten journalisten het recht op vroeg-pensioen behouden. Natuurlijk, het is nooit leuk privileges op te geven, maar ik schoot toch in de lach van het protest. Deze week is het hele hervormingspakket van kracht geworden. Zonder protest. En terecht, want vanaf nu hebben andere groepen recht op een vroegere pensionering en dat zijn groepen die het duidelijk harder nodig hebben: metaalwerkers, bouwvakkers, mensen die met gevaarlijke stoffen werken. Ik zou zeggen: kom op collega’s, schrijf eens over hún levens en werk, vanuit je comfortabele plek op de redactie!
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Goed stuk! Afzetten tegen die achterlijkheid!