Als een aantal soldaten tegelijk sneuvelt in de strijd tegen de PKK, zie je vaak de dagen daarop meer vlaggen in de straten. Deze week niet. Afgelopen weekend kwamen zeventien soldaten om in het zuidoosten van het land, maar hoewel de nationale rouw niet minder is dan anders, is er dit keer veel kritiek op het leger. Een jaar geleden kreeg het leger toestemming om grensoverschrijdende operaties uit te voeren in noord-Irak, wat resulteerde in luchtaanvallen en grondacties. Het leger kreeg veel steun, zeker omdat ze zeiden dat ze de PKK zware klappen toebrachten. Dus hoe kan het dat dit weekend een groep van 350 PKK-strijders een legerpost kon aanvallen in de zwaar beveiligde grensstreek tussen Irak en Turkije en nota bene op Turks grondgebied? Wat mensen ook verbaast, is de manier waarop de PKK’ers onzichtbaar weten te blijven voor de warmtecamera’s die het Turkse leger gebruikt om bewegingen op te sporen: ze dragen simpelweg natte regenpakken. Natuurlijk is de PKK in de ogen van het Turkse publiek nog steeds de grootste schuldige aan de doden, maar ze vragen zich wel steeds meer af of het leger wel in staat is de levens van haar eigen mensen zo goed mogelijk te beschermen.
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Recente reacties