Nu de Ramadan bijna begint, had ik met een vriend een discussie over de vraag of je tijdens de vastenmaand nou wel of niet in het openbaar kunt eten. Ik wist het niet zo goed. Aan de ene kant wil ik de mensen die vasten respecteren, aan de andere kant, ik vast niet mee dus waarom zou ik niet iets eten op straat als ik honger heb? Mijn vriend was duidelijk. Hij zou niet aarzelen op straat te eten tijdens Ramadan. Turkije is een seculiere staat, was zijn argument, en een democratie. Er is geen wet tegen eten in het openbaar tijdens Ramadan, en er is geen wet die vasten verplicht, dus hij kan eten waar en wanneer hij wil. En als mensen daar een probleem mee hebben, tja, het zij zo. Hij wil zich daar niet door laten beïnvloeden. Sterker nog, hij zegt de seculiere staat te verdedigen door tijdens de Ramadan publiekelijk te eten.
Ik snap z’n punt, maar vind het ook nogal grappig om het eten van een simit op straat tot een politiek statement te maken. Misschien zal ik ook wel eens publiekelijk eten de komende maand. Gewoon, omdat ik honger heb. En als ik daarmee dan de seculiere staat verdedig, tja, het zij zo.
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
[...] Ramadan is politiek (1): http://www.journalistinturkije.nl/blogs/ramadan-is-politiek_3/ [...]