ISTANBUL – Bij een ondergelopen kledingwinkel staat een grote groep vrouwen en kinderen in de modder te graaien: ze zoeken kleding uit, proppen het in grote plastic zakken en voeren ze met kruiwagentjes af. Om de hoek staan de straten vol natte bemodderde meubels, gordijnen en witgoed, al de hele dag schuiven mensen met trekkers het water naar buiten. Pompen werken op volle toeren. Istanbul ruimt op, een dag na de overstromingen. En wacht op de nieuwe regen die voor vrijdag is voorspeld.
De snelweg waar woensdag de auto’s en minibusjes in volle vaart voorbij stroomden, is alweer droog, maar nog steeds afgesloten: er zijn stukken asfalt losgeslagen en er ligt hier en daar nog veel modder. In de wijken er omheen zijn alleen de laagste straten getroffen: in de ene straat is het chaos, in de volgende is niets aan de hand.
Delen van het stadsdeel Kücükçekmece zijn flink getroffen, en het verdriet van de bewoners is dat ze geen verzekering hebben voor al hun vergane spullen. Emine Acar (37): ‘Het enige wat we kunnen doen, is de onbruikbare spullen naar buiten slepen en hopen dat de gemeente ze vandaag nog op komt halen. Als ze dat niet doen, drijft het morgen misschien wel allemaal door de straten, want er is nog veel meer regen voorspeld.’ Waarom ze toch schoonmaakt als er nieuwe regen komt? ‘We willen alles straks goed afsluiten en dan gaan we bij de bovenburen slapen, we hopen dat het dan niet weer al te modderig wordt.’
In een andere wijk wonen mensen die het minder slecht getroffen hebben: zij hebben meer geld, hebben een koophuis en verzekering. Maar het ziet er even triest uit: modderlijnen op de muur die aangeven hoe hoog het water kwam, moddermeubels, mensen die het water hun huis uitvegen. Burhanettin Yonar (43) wist niet wat ‘m overkwam: het ene moment was het huis nog droog, een half uur later stond het water twee meter hoog. Ze zijn naar boven gerend en hopen nu dat de verzekering snel komt om de schade op te nemen.
En de gemeente, wat doet die? De deelgemeente is alom aanwezig: ze halen de natte vuile meubels weg, en grote dozen broodjes worden aangesleept om zowel bewoners als gemeentelijke schoonmakers te voeden. Wie wil, kan vannacht terecht in een gemeentelijke opvang, maar er schijnt niet veel animo voor te zijn. Gülver Yücel (43) die met haar man Nürettin voor hun huis staat en de puinhoop bekijkt: ‘Ik blijf thuis. We slapen boven, daar is het wel veilig, en we wachten op wat er nog komen gaat.’
Vandaag zijn er op verschillende plekken in de stad tientallen mensen gearresteerd wegens plundering van ondergelopen winkels en het openbreken van weggedreven auto’s. In een winkel in Kücükçekmece is geen kledingstuk meer schoon: alles ligt tussen kapotte stellingen half in en half buiten de winkel onder een dikke laag modder. Vrouwen en kinderen staan er tot de enkels in en zoeken uit wat nog bruikbaar lijkt. ‘Of mijn familie arm is?’, vraagt Serda (17). ‘Nee, we zijn niet erg arm, maar we zijn ook niet rijk. Daarom nemen we deze spullen mee: ze zijn niet kapot, alleen vies. Eén keer in de wasmachine en het is weer schoon.’ En haar huis? ‘Geen probleem, we wonen op de derde verdieping. Daarom heb ik nu tijd hier kleding uit te zoeken.’
Recente reacties