98 Doden in de afgelopen zeven jaar: de scheepsbouw groeit explosief in Turkije, maar voor veilige arbeidsomstandigheden is tijdens die groei nauwelijks aandacht geweest. Turkije’s grootste scheepsbouwgebied heet Tuzla en ligt even ten zuiden van Istanbul. Afgelopen maandag gingen de werknemers in staking om veiliger werkomstandigheden te eisen. Ik ging er een kijkje nemen, maar zag voornamelijk studenten die de arbeiders steunden en slechts een handjevol arbeiders. Ik sprak er een paar, en die namen het hun collega’s niet kwalijk dat ze doorwerkten. Als je geen ervaren scheepsbouwer bent, zeiden ze, ben je zo je baan kwijt als je je verzet tegen de baas. En feit is: de meeste arbeiders zijn onervaren. Ze komen uit arme steden in het oosten van het land, zoals Diyarbakir en Sanliurfa, om een paar maanden of een jaar te werken en dan weer naar huis te gaan. Ze hebben geen opleiding voor of werkervaring in de scheepsbouw en geen kennis over arbeidsomstandigheden en arbeidersrechten. Ze komen simpelweg om hard te werken en daarmee meer te verdienen dan in hun eigen regio mogelijk is.
De arbeiders waar ik mee sprak, wilden hun staking een week volhouden. Maar de volgende dag waren ze allemaal alweer aan het werk. Een staking waar nog geen vijf procent van de werknemers aan meedoet, is niet effectief. Maar alle ophef over de doden in Tuzla en de media-aandacht die de staking kreeg, leidde wel tot onderhandelingen tussen werkgevers en bonden waar zelfs premier Erdogan persoonlijk bij aanwezig was. ‘Nog een dode en de gevolgen voor de werkgevers zullen ongekend hard zijn!’, zei hij stevig. Daar is ‘ie goed in, stevige taal. Natuurlijk zal het overleg niet betekenen dat er vanaf nu geen doden in Tuzla meer te betreuren zullen zijn. Misschien is het een begin van een verandering. Maar ik vrees dat het wachten is op de 99-ste en ook de 100-ste dode…
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Recente reacties