Spannende verkiezingen, afgelopen zondag! Ik ga je hier niet op de hoogte houden van de algemene uitslagen en de gevolgen ervan: ik heb weinig toe te voegen aan wat collega Aengus Collins erover schrijft. Laat ik me beperken tot een update over de mensen en partijen waar ik voor en tijdens de verkiezingen over heb geschreven.
* Op de dag van de verkiezingen ben ik naar de Istanbulse wijk Tarlabaşı gegaan om de sfeer te proeven en mensen te interviewen voor een verhaal voor het ANP. Tarlabaşı wordt voornamelijk bewoond door Koerden, die massaal de onafhankelijke (pro-Koerdische) kandidaat Sirri Sureyya Önder steunden. De pro-Koerdische partij deed overal met onafhankelijken mee aan de verkiezingen om zo de kiesdrempel van 10% te omzeilen. Önder is zelf geen Koerd, maar een beroemde intellectueel en regisseur. Hij spreekt zich al jaren uit over de Koerdische kwestie en werd door de BDP gevraagd om als onafhankelijk kandidaat verkiesbaar te zijn.
Dat deed Önder, en hij deed het waarzinnig goed: hij kreeg 119.912 stemmen, tienduizenden meer dan hij er nodig had om gekozen te worden. Ook de andere BDP-kandidaten deden het goed, nadat het ze eerder nog werd verboden zich verkiesbaar te stellen (waarover je hier en hier kunt lezen). Groot feest bij de BDP en haar aanhangers: ze gaan van 22 naar 36 zetels in het parlement. Een klinkende overwinning!
* Journalist Mustafa Balbay, kandidaat voor de CHP. Hij zit in voorarrest wegens vermeende betrokkenheid bij Ergenekon. Al twee jaar. Balbay werd gekozen, en parlementsleden krijgen immuniteit dus er is een kans dat hij wordt vrijgelaten en zitting kan nemen in het parlement. Het is nog even afwachten hoe daarover wordt beslist!
* Damla Cihangir en andere jonge CHP-supporters. Teleurstellend: zij hoopten dat CHP-leider Kilicdaroglu minstens 28 tot 30% van destemmen zou binnenhalen, maar hij kreeg slechts 26%. Dat maakt de positie van Kilicdaroglu bepaald niet sterker. Maar Damla heeft me laten weten dat ze haar enthousiasme nog lang niet kwijt is – natuurlijk niet: zij en haar vrienden hebben hun zinnen erop gezet de CHP voor meer mensen relevant te maken, en daar gaan ze vol vertrouwen mee door!
* Aynur Bayram, onafhankelijk gehoofddoekt kandidaat in Ankara. Ze had 10.000 stemmen nodig en kreeg er… 568. Een enorme teleurstelling. Ik kreeg een persbericht van haar, waarin ze klaagt over het gebrek aan aandacht van de Turkse pers, die uit angst voor reacties van adverteerders aan haar campagnekantoor voorbij zouden zijn gegaan. Daar zit denk ik wel wat in, ze was zeker succesvoller geweest als de media haar verhaal beter hadden opgepikt. Aan de andere kant: ze nam haar beslissing om zich te kandideren erg plotseling en op het allerlaatste moment. Ze had geen tijd een strategie door te denken. Het is hoog tijd dat er een vrouw met hoofddoek in het parlement komt, maar voor veel mensen is dat geen reden genoeg hun steun om te zetten in een daadwerkelijke stem. Jammer dat het niet is gelukt, deze moedige jonge vrouw had meer verdiend!
En de rest van de resultaten? Die zijn al uitgebreid in het nieuws geweest. Ik ben blij dat de AKP niet genoeg zetels in het parlement heeft gekregen om op eigen houtje de grondwet te herschrijven. En ik hoop diep dat alle partijen in het nieuwe parlement hun verantwoordelijkheid nemen en een grondwet schrijven die Turkije de toekomst in helpt. Zoals ik ze al eerder adviseerde ;-)
ok. turkije krijgt dus geen nieuwe grondwet. we moeten het met de huidige van de militairen doen.
ik snap niet dat je hier blij om wordt?
je kent de chp en de mhp toch wel, die twee werken nooit mee en de bdp die zijn net kleine kinderen die alleen maar klagen
Prima geschreven.
Hakan zou wel eens de geschiedenis van Turkije op het politieke vlak, na Atatürk moeten lezen.
leuk om te zien dat er bij jou ook een verschuiving te zien iss; je propagnda voor de AKP is minder geworden.
Ik kreeg van je oude pro-akp artikelen spontaan kotsneigingen.
van waar de ommekeer?
Hoi sev_sev, ik moet je teleurstellen: er is helemaal geen sprake van een ommekeer. Ik heb nooit AKP-propaganda bedreven, dat kan ook niet want ik ben niet pro-AKP, of pro-welke partij dan ook. Ik geef commentaar op wat partijen doen of op de politieke verhoudingen, vanuit onafhankelijke positie. Dat ik in deze blog bijvoorbeeld schrijf dat ik blij ben dat de AKP niet in haar eentje de grondwet kan veranderen, is niet omdat ik anti-AKP zou zijn (geworden), maar simpelweg omdat een grondwet zo breed mogelijk gedragen moet worden en door zoveel mogelijk partijen ondersteund.