‘Doe niet zo onbeleefd en ga eens aan de kant!’, riep Recep Tayyip Erdogan tegen een groepje fotojournalisten. De premier zit duidelijk niet helemaal lekker in zijn vel. Geen wonder natuurlijk, want hij is de ene stress nog niet te boven (de rechtszaak over sluiting van zijn partij, die voor de AKP goed afliep) of de volgende dient zich alweer aan: de AKP is diep verwikkeld in het schandaal rond de Duitse liefdadigheidsclub Deniz Feneri (waarover ik al eerder schreef). De ene onthulling volgt op de andere, nu zelfs uit eigen gelederen: een voormalig AKP-er die wegens fraudebeschuldigingen uit de partij is gezet, beweert nu dat de AKP vanaf het begin bij de vage transacties van Deniz Feneri betrokken was. Haalt natuurlijk weer groot de kranten, en Erdogan wordt er geen prettiger mens van. Een paar dagen geleden schoffeerde hij Deniz Baykal, leider van oppositiepartij CHP. De CHP mengt zich luidruchtig in de Deniz Feneri-zaak, en Erdogan zei, doelend op CHP-leider Baykal, dat wie de beschuldigingen niet kan bewijzen, şerefsiz is. Şerefsiz, dat is ‘eerloos’, en geloof mij, dat zeg je gewoon niet, zeker niet op het hoogste politieke niveau. Ondertussen wordt beweerd dat de premier niet alleen gestresst is, maar ook nog eens lichamelijk zwakjes. Twee jaar geleden viel hij flauw tijdens de Ramadan, en dat wordt nu weer in herinnering geroepen. Als het niet gewoon een volwassen man was die ook gewoon zélf kan besluiten de hervormingen in zijn land weer serieus ter hand te nemen in plaats van wild om zich heen te slaan, zou je bíjna medelijden met hem krijgen.
Ietwat op de man spelend Frederike. Niet helemaal lekker objectief…Meneer Baykal is ook geen morele authoriteit op het gebied van genuanceerde uitdrukkingen
Maar dit zijn blogjes, persóónlijke blogjes, die hóeven ook helemaal niet objectief te zijn, sterker nog, ik laat daarin juist zien wat ík ervan vind. Deze gaat over Erdogan ja, op de man, het gaat over hem, het is een hoge boom en die vangt wind. En als je vaker blogjes van me leest, heb je vast al eens gezien dat ik ook niet per se van meneer Baykal gecharmeerd ben (sterker nog, …enz), en ik zeg hier ook helemaal niet dat ik vind dat hij wel genuanceerd is. Maar dat Baykal dat niet is, wil niet zeggen dat Erdogan dan geëxcuseerd is zoiets als serefsiz te gebruiken. Nou, lang verhaal kort: inderdaad, dit blogje was niet objectief, en had ook neit de intensie dat te zijn.