Er was dit weekend een Nederlandse vriendin op bezoek. We gingen uit eten bij Kanaat Lokantasi en na het eten bestelden we natuurlijk thee. Ik vroeg om ‘açık’ thee. Vriendin vroeg wát voor thee ik bestelde? Nou, gewone Turkse thee dus, maar dan ‘açık’, wat ‘licht’ betekent. Dat is het fijne van een echte Turkse theepot: je kunt je thee zo sterk of slap maken als je zelf wilt – in de bovenste pot zit de thee, in de onderste alleen gekookt water, en hoe minder je uit de bovenste pot in je kopje giet, hoe meer water erbij gaat en hoe lichter je thee dus wordt. In het Turks, zo ratelde ik nog even verder, kunnen vele dingen açık zijn. De lucht bijvoorbeeld, als het onbewolkt is, een mening als hij zonder omhaal gebracht wordt, en natuurlijk kunnen deuren en ramen açık, open, zijn. Zelfs vrouwen kunnen açık zij. Sterker nog, zei ik, wij zijn allebei açık vrouwen. Daar schrok ze van. Het klonk haar niet bepaald positief in de oren, bijna beledigend zelf. Maar dat is het niet: açık vrouwen, die dragen simpelweg geen hooddoek.
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Recente reacties