Het potje voetbal tussen Turkije en Armenië is eigenlijk volstrekt oninteressant: beide landen zijn al uitgeschakeld in de kwalificatie voor het wereldkamioenschap in Zuid-Afrika. Toch stijgt de spanning in Bursa, de stad niet al te ver van Istanbul waar de wedstrijd vanavond wordt gespeeld.
De Armeense president Sarkisyan komt zijn spelers aanmoedigen, net zoals de Turkse president Gül vorig jaar september naar de Armeense hoofdstad Jerevan toog om de eerste kwalificatiewedstrijd tussen de twee landen te zien. De term voor die reisjes: voetbaldiplomatie. Sarkisyan zei eerder alleen naar Turkije te komen als er werkelijk vooruitgang zou zijn geboekt in het herstel van de betrekkingen tussen Turkije en Armenie. Een paar dagen geleden werd er een accoord getekend in Zürich, en hoewel er nog heel wat kwesties op te lossen zijn, hield Sarkisyan woord en boekte hij een ticket naar Bursa.
Het lijkt erop dat het een broeierig sfeertje gaat worden vanavond in het stadion. Niet iedereen in Turkije staat achter de deal met Armenië en dat heeft alles te maken met de Armeense bezetting van Nagorno-Karabach, een regio in Azerbeidzjan waar veel Armeniërs wonen. De bezetting begon in 1993 en was voor Turkije aanleding de grenzen met Armenië te sluiten; Turken en Azeri’s zijn namelijk ‘broervolken’, met eenzelfde etnische achtergrond, dezelfde taal en dezelfde religie. De deal die Turkije nu heeftgesloten met Armenië, is, zo vinden veel Turken, verraad aan Azerbeidzjan.
Het was dus volgens mij eigenlijk niet zo slim van de autoriteiten in Bursa om supporters te verbieden de vlag van Azerbeidzjan mee te nemen: het wakkerde juist fanatisme aan. Meteen besloot iemand tot een spoedorder bij een vlaggenfabriek voor vijfduizend Azerbeidzjaanse vlaggen, en een ander rende naar de rechtbank om het vlagverbod aan te vechten. De autoriteiten trokken het verbod snel in, maar te laat: de toon is gezet. Ik voorspel dat er vanavond in het stadion heel wat blauw-rood-groene vlaggen wapperen. Ook al omdat de fans van Bursaspor (omdat Turkije een groot land is zullen het vooral die fans zijn die naar het stadion komen) bekend staan om hun nationalisme. Dat lieten ze onlangs nog zien toen hun team speelde tegen Diyarbakirspor uit het Koerdische zuidoosten van het land, door leuzen te schreeuwen en spanddoeken te laten zien met felle protesten tegen het regeringsinitiatief om de Koerdische kwestie met democratische middelen op te lossen.
Er staan vanavond tweeduizend politiemannen paraat om de orde te handhaven. Natuurlijk is er strenge beveiliging voor Sarkisyan, hoewel is besloten dat hij de wedstrijd niet vanachter kogelvrij glas hoeft te volgen. Er zullen veel Turkse vlaggen zijn, en veel Azerbeidzjaanse, en misschien hier en daar een Armeense. Spreekkoren, spandoeken. Maar alsjeblieft, geen geweld. Ongelooflijk eigenlijk, zoveel spanning rond een potje dat qua sport helemaal nergens over gaat.
2 Comments »
2 Responses to “Blauw-rood-groene vlaggen”
Comments
Blog posts on this article
-
jul 22 2011 / 10pm
[...] Anna Broos – Journalist in Turkije14 okt 2009 … Anna Broos okt 17 2009 / 1pm. Beste Frederike, De diplomatieke betrekkingen tussen Turkije en Armenië zijn herstellende. … [...]
Beste Frederike,
De diplomatieke betrekkingen tussen Turkije en Armenië zijn herstellende. Strategische zet van Turkije, waarbij je je kunt afvragen wat voor consequenties dit heeft voor de Koerden? In jouw artikel worden de Koerden even terzijde genoemd. De Koerden zitten nu geklemd tussen de te verwachten diplomatiek steun van Armenië aan Turkije en Erdogan(Turkije).
Ik hoop dat Koerden gelijkheid in rechten krijgen op een vredige manier, die zij voorstaan.
Anna