Turkije heeft een prima reputatie als diplomatiek zwaargewicht in de regio. Bevriend met zowel de Palestijnse Autoriteit als Israel heeft het al veel kunnen betekenen voor de relatie tussen Israel en zijn Arabische buren. Maar die positie heeft premier Erdogan gisteren in Davos mooi om zeep geholpen. De Israelische president Shimon Perez gaf uitleg over het Israelische geweld in Gaza, waarna Erdogan het woord wilde. Hij wist wel waarom Perez met een hoge stem sprak (‘Dat duidt op een schuldig geweten’) en beet hem verschillende keren toe: ‘Je vermoordt mensen, je vermoordt mensen’. Toen hij van de voorzitter geen tijd kreeg, stond hij kwaad op, zei dat hij het helemaal gehad had met Davos en beende de zaal uit. Eerlijk gezegd dacht ik even dat degene die me dit vertelde vlák nadat het gebeurde, een slok teveel gedronken had, want dit kon niet waar zijn. Maar het was wél waar. Erdogan liet zijn persoonlijke gevoel en zijn moslimidentiteit spreken. Prima voor de op handen zijnde lokale verkiezingen, maar zoveel egoisme is een premier onwaardig. Al toen het geweld in Gaza begon, reageerde Turkije feller dan welke Arabische leider dan ook. Turkije had echt verschil kunnen maken in de internationale diplomatie, maar kan die rol nu wel op haar buik schrijven. Het schijnt dat Erdogans vrouw Emine, die in Davos in de zaal zat, een traantje wegplinkte bij de uitbarsting van haar man. Van trots, vrees ik.
NASCHRIFT: En ‘s avonds laat bij thuiskomt gebeurde er dit: (artikel Volkskrant). Dit artikel vertelt niet alles. De burgemeester van Istanbul – van dezelfde partij als Erdogan en in de race voor een herverkiezing eind maart – steunde Erdogan openlijk en hij maakte het openbaar vervoer van en naar het vliegveld gratis en toegankelijk tot diep in de nacht. Op weg naar Erdogan’s residentie in Istanbul was het ook aanbidding alom. Iemand die zich echt zoveel zorgen maakt over de doden in Gaza, stelt zich bescheidener op. De doden van Gaza gebruiken voor de verkiezingen, hoe treurig kan het worden…?
Die Erdogan…
Mooi dat ie tegen doden onschuldige burgers is. Maar hoe voorzichtig is hij bij bestrijding PKK (ook geen lieverdjes, maar heel wat beter passend bij rechten voor iedereen dan het fundamentalistische Hamas).