Een vriendin van me die in Turkije op bezoek was becommentarieerde de hurk-wc met de woorden: ‘Nou ja, de dingen zijn gewoon minder hygiënisch dan in Nederland he, in Turkije?’ Ik lachte en heb maar geen poging gedaan haar van het tegendeel te overtuigen. Zij moest immers weer terug naar Nederland, zij moest nog vele malen op een publiek zit-toilet, dus het leek me aardiger haar in de hygiëne-droom te laten.
Ik geef toe, toen ik net in Turkije woonde, was ik ook niet blij met de hurk-toiletten. Ik kende ze van vakanties op verschillende plekken in de wereld, maar dat was dan een ongemak dat hooguit vier, vijf weken zou duren. In Turkije zouden ze jaar in jaar uit niet te vermijden zijn. Wat blij was ik dan, als ik in bijvoorbeeld tijdens een lange afstands-busrit tijdens een stop bij een wegrestaurant een ‘normale’ wc ontdekte. Die wc was altijd onbezet, want een Turkse vrouw die bij zo’n wegrestaurant de keus heeft uit twintig tot dertig wc’s op een rij, die gooit meteen de deur weer dicht als ze een zit-wc ziet. Dáár gaat ze niet op, ze blieft een normáál toilet. Ik herinner me een wegrestaurant dat bij een renovatie had besloten alleen nog maar zit-wc’s te installeren. De klachten waren niet van de lucht en kwamen allemaal neer op: ‘Zijn hier geen gewóne wc’s?’
Maar in de loop van de tijd heb ik het hurk-toilet leren waarderen. Het goeie en extreem hygiënisch is dat je niets hoeft aan te raken, met welk lichaamsdeel dan ook. En Turkije, lieve lezers, is geen India, om maar eens een dwarsstraat te noemen: de meeste publieke toiletten zijn hier hartstikke schoon – echt, aarzel niet ze te gebruiken.
Een paar nachten geleden, bij een wegrestaurant tijdens een pauze in een lange busrit, merkte ik dat ik weer een stapje verder geïntegreerd ben. Ik opende een wc-deur en zag tot mijn schrik een zit-toilet. Nog nat ook. Getver. Ik gebruik ze niet meer. Doe mij maar een normaal toilet!
aaagh, weinig zo erg als een zit-toilet dat is gebruikt door iemand met zit-angst! en vooral niet na-poetsen en netjes achterlaten… yek.
En ja, laten we het dan nog maar niet hebben over de gewoonte in NL om je billen met een droog stukje wc-papier af te vegen (in Turkije en het M.O. kun je je billen schoonspuiten met water, heel wat frisser….) en om met je vieze schoenen aan in huis te lopen….. Oh wat is NL toch hygienisch!