Istanbul is een waanzinnig grote stad, en het Güngören-district is ver weg van waar ik woon. Of ik dus iets van de aanslagen heb meegekregen, zoals verschillende mensen in Nederland me vroegen? Nee, letterlijk niets gehoord. Ik heb wel explosies gehoord gisteren, knallen, maar ik heb geleerd daar niet al te veel aandacht aan te besteden: in de zomer barst er elke avond tenminste één groot vuurwerk los boven de Bosporus, soms wel twee of drie per avond. Toen ik hier net woonde en de knallen voor het eerst hoorde, ging ik nog nieuwsgierig en enigszins bezorgd op onderzoek uit. Dichtbij de Bosporus aangekomen, zag ik ineens de heldere kleuren van het vuurwerk in de lucht. Ik schoot in de lach om mijn associatie met bommen en granaten. Een paar avonden later was ik aan de geluiden gewend en schonk ik er geen aandacht meer aan. Als ik het vuurwerk toevallig zag, genoot ik ervan, en dat was dat. Maar nu is maar weer eens duidelijk geworden dat explosies in Istanbul niet altijd te maken hebben met het bruisende uitgaangsleven in een wereldstad. Sommige explosies zijn wel degelijk dodelijk.
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Mooi dat je vanuit je eigen perspectief schrijft, F. Ik hoorde het nieuws en dacht gelijk aan jou, hoe jij zoiets ervaart. Zo, dus. Prachtig medium, ‘n weblog.