Mijn Turkse vriendin A. is getrouwd. Een nogal ongewone trouwerij was het, met de bruid in een geleende paarse jurk en heftige paarse hakken eronder en met bruidegom T. in spijkerbroek. Korte ceremonie, een paar vrienden erbij en een lunch en dat was dat. Maar nu dringen beide familie’s aan op een groot trouwfeest. Waarom? Voor het goud natuurlijk! Goud is hét traditionele Turkse trouwcadeau. Je geeft bijvoorbeeld een gouden muntje met een bepaalde waarde of een armband, ketting of oorbellen, zodat het stel een appel voor de dorst heeft. Beide familie’s hebben al heel wat bruiloften bijgewoond en dus goud weggegeven, en het is natuurlijk wel de bedoeling dat het goud ook een keer de kant van hún familie opkomt. Onder andere daarom zijn Turkse bruiloften dus zo groot: als je naar veel bruiloften toegaat en goud geeft, komen al die mensen ook met goud naar de bruiloften van jouw familie. Sommige mensen houden zelfs lijsten bij met hoeveel goud ze aan wie hebben gegeven, zodat het geef- en neemspel niet uit balans raakt. Het system houdt zichzelf dus mooi in stand. Tenminste, als de jonggehuwden een beetje willen meewerken. En bruid A. en bruidegom T. werken niet mee, ze willen geen groot feest. Hun verzet houdt vooralsnog stand, maar of ze echt onder een gouden bruiloft uit gaan komen? Ik denk eigenlijk van niet.
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Recente reacties