Een gepensioneerde kolonel, Abdülkarim Kirca, heeft deze week zelfmoord gepleegd. Hij werd gevonden met een schot door zijn hoofd in zijn appartement in Ankara. Kort na de zelfmoord bekritiseerde de legertop de media. Zij hebben uitgebreid bericht over de kolonel, want hij was verantwoordelijk voor de veiligheidstoestand in het Koerdische zuidoosten van Turkije toen daar in de jaren negentig vele moorden werden gepleegd. Koerdische politici en intellectuelen werden vermoord, net zoals mensen die werden verdacht van banden met de PKK. Ondanks vele aanklachten tegen Kirca, kwam het nooit tot een rechtszaak of veroordeling: hij werd beschermd door de legerstaf. Alle aandacht van de media, zo sprak de legertop deze week, had Kirca te veel onder druk gezet, en daarom zouden de media voortaan terughoudender moeten zijn in hun berichtgeving.
Was het inderdaad de media-aandacht die Kirca teveel werd? Of was het toch zijn geweten dat opspeelde? Kirca had een hoge positie in het leger in het zuidoosten in de jaren negentig, een periode die berucht is om de vele moorden (de meest voorzichtige schattingen spreken van 550 moorden en meer dan duizend verdwijningen) die nooit werden opgelost. Maar nu er een diepgaand onderzoek gaande is naar Ergenekon, de bende die een staatsgreep wilde plegen, is er een goede kans dat er eindelijk meer duidelijkheid zal komen over deze onopgeloste misdaden. Er schijnen putten en massagraven te zijn waar de lijken teruggevonden kunnen worden, en er gaan meer en meer stemmen op om naar die graven op zoek te gaan in het kader van het Ergenekon-onderzoek. Was Abdülkarim Kirca bang voor wat er ontdekt zou worden? Was hij bang dat hij alsnog aangeklaagd en veroordeeld zou worden? Werd hij in zijn dromen achtervolgd door beelden van toen? We kunnen er alleen maar naar raden. Maar hoewel kolonel Kirca niet meer ondervraagd kan worden, kan natuurlijk wél een diepgaand onderzoek worden gestart naar de vuile oorlog die toen woedde. Om de wetteloosheid te stoppen, om antwoorden te krijgen op vele open vragen, om te zorgen dat zoiets nooit meer gebeurt en niet in de laatste plaats om de nabestaanden de resten van hun geliefden terug te geven. Laat het graven en spitten beginnen.
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Recente reacties