Dat ik nog eens zou gaan houden van Harem busstation, mag wel een wonder heten. De eerste keer dat ik er kwam – op weg om dit verhaal te gaan maken – was ik helemaal overdonderd door het geschreeuw van de mannen die bustickets proberen te verkopen, door de vele mensen die met ladingen bagage op vertrek van hun bus zaten te wachten en door de stank van uitlaatgassen en sigaretten. Verrast was ik ook, dat je na het kopen van een kaartje je bagage gewoon in het kantoor van de busmaatschappij kon laten staan om het een paar uur later weer op te pikken – moet je in Amsterdam niet proberen. Nu woon ik dichtbij Harem. Als ik op reis ga, vertrek ik graag vanaf daar. Ik ga een beetje vroeg van huis, laat mijn bagage achter bij de busmaatschappij, koop een beker thee en ga even lekker op de grote stenen zitten, met uitzicht over de Bosporus. Het uitzicht is geweldig vanaf de rotsen langs het water pal naast het busstation: rechts zie je de grote Bosporusbrug, aan de overkant het Topkapi Paleis, de Aya Sofia en de Blauwe Moskee. Grote vrachtschepen glijden langs, veerponten gaan af en aan. Lekker, om zo tijdelijk afscheid te nemen van Istanbul. En om er weer terug te komen – meestal vroeg in de ochtend, de nachtbus daalt langzaam af richting de kustweg en ineens heb je uitzicht over de volle pracht van de stad. Ook een aanrader voor toeristen trouwens: als je naar de toeristenplekken wilt, zoals Topkapi Paleis en de Blauwe Moskee, stap dan op Harem uit en neem vanaf daar de boot naar de Europese kant, en dan ben je al bijna in toeristisch gebied. Een betere manier is er niet om een eerste indruk te krijgen van de stad.
Maar ik vraag me af hoe lang Harem busstation nog zal bestaan. Veel busmaatschappijen hebben er nog steeds een kantoor en nog steeds vertrekken vanaf Harem bussen naar alle uithoeken van het land, maar het wordt toch steeds minder druk. De grootste busmaatschappijen bouwen hun eigen busstations aan de randen van de stad. Hun bussen vertrekken daar vandaan, en ze pikken hun passagiers overal in de stad op met kleine servicebusjes. Slim natuurlijk, want vanaf Harem vertrekken, dus vanuit het hart van de Anatolische kant van de stadö is met een grote bus niet erg praktisch. Maar het zorgt er wel voro dat Harem minder belangrijk wordt. Ik voorspel dat over een paar jaar alleen de kleine lokale busmaatschappijen nog vertegenwoordigd zijn op Harem en hun bussen vanaf daar laten vertrekken. Dus komen er minder mensen naartoe, en zullen er ook minder kaartjes worden verkocht, waarna meer en meer maatschappijen Harem zullen verlaten. Waarna het voor het stadsdeel Üsküdar niet zo relevant meer zal zijn Harem open te houden. Het is maar speculatie natuurijk, en ik hoop zo dat ik het niet bij het juiste eind heb. Ik hoop nog jaren vanaf Harem Istanbul te verlaten. En er weer naar terug te keren.
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Leuk stukje!!! Groetjes, Wendy.