‘Kijk dan!’, zegt S. ‘Dat schip heeft echt geen verpleegsters aan boord hoor, geloof dat maar niet!’ Ik geloof het ook niet nee. Ik zit met Nederlandse vriendin A. en haar Turkse vriend S. op een terras aan de Bosporus als daar ineens het Amerikaanse oorlogsschip USS McFaul langsglijdt. Het heeft na enige strijd toestemming gekregen van de Turkse overheid om via de Dardanellen – ten zuiden van Istanbul – en de Bosporus naar Georgië te varen. Premier Erdogan zal er wel een of ander voordeeltje uitgesleept hebben, zo verwoordt S. de veronderstelling van veel Turken. Het schip is officieel op weg om dekens, drinkwater, babyvoeding en luiers af te leveren voor de Georgische bevolking in nood. Vooral dat ‘babyvoeding en luiers’ klinkt natuurlijk heel nobel. Maar eigenlijk is het natuurlijk nogal wrang: babyvoeding en luiers inzetten om de andere partij in het conflict, Rusland, even je spierballen te laten zien.
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Recente reacties