Gaan landen in het Midden-Oosten meer op Turkije lijken, of gaat Turkije meer op het Midden-Oosten lijken? Interessante vraag, vanuit Turks perspectief.
Terwijl ik dit schrijf, hoor ik dat de Egyptische staats-tv zegt dat landen die Egypte ooit bezetten nu tegen Egypte samenspannen. Behalve de Verenigde Staten, Engeland en Israel, werd ook Turkije genoemd – het Ottomaanse Rijk bestaat al even niet meer, maar we snappen het punt. Erdoğan heeft zich fel uitgesproken tegen Mubarak en gezegd dat hij nu naar het volk moet luisteren en onmiddellijk moet aftreden.
In Turkije maken de gebeurtenissen in Egypte niet heel veel reactie los. Ja, er zijn demonstraties bij het Egyptische consulaat, maar die zijn veelal klein en vooral georganiseerd door islamitische groepen. Eén van de redenen waarom zij tegen Mubarak zijn, is – geoordeeld naar de anti-Israelische symbolen tijdens demonstraties – dat Mubarak geen oorlog voerde tegen Israel. Verklaart dat ook waarom Erdogan, zelf erg kritisch over Israel, Mubarak de wind van voren geeft? Zou goed kunnen: dit is een mooie gelegenheid voor Erdoğan om zijn democratische kant te laten zien en tegelijkertijd een punt te scoren bij zijn islamitische achterban. Er komen verkiezingen aan, weet u nog?
Het is opvallend dat ook de Turkse secularisten zich niet erg roeren. Of is dat niet opvallend? Egypte is geen islamitische staat zoals Iran, het land van hun ergste nachtmerries, en het kan best zijn dat ze helemaal niet zo’n probleem hebben met Mubarak. Turkse secularisten verzetten zich met hand en tand tegen islamitische politiek. De Egyptenaren steunen die Mubarak weg willen hebben, is voor hen gewoon te eng. Wat als Mubarak het echt voor gezien houdt en Egypte vervolgens een islamitische staat wordt, zoals Iran? Heeft de dictatoriale maar sharia-vrije regering van Mubarak dan niet de voorkeur boven een islamitische staat?
Ze zijn ook bezorgd om hun eigen land natuurlijk: als Egypte een tweede Iran wordt, als andere landen in het Midden-Oosten het voorbeeld van Iran volgen, zouden de gelovige moslims in Turkije dan niet geïnspireerd kunnen raken en gaan proberen ook een islamitische staat te vestigen? Dat is hun grootste angst – vergezocht volgens mij, maar het zit zo diep dat het ze er blijkbaar van weerhoudt de anti-Mubarak-demonstranten te steunen.
Maar stel nou dat het allemaal anders loopt en Egypte democratischer dan ooit uit deze crisis tevoorschijn komt? Dan zou Turkije wel eens een voorbeeld kunnen zijn. Turkije is het enige land in de regio met een overweldigende meerderheid moslims én een seculier systeem. Ik las zelfs een artikel over het ‘Erdogan-effect’, dat zo hebben bijgedragen aan de opstand die nu in Egypte gaande is. Een democratie met een islamitische bevolking die het lef heeft zich uit te spreken tegen de Verenigde Staten en Israel, dat is toch bijzonder. En dan groeit de Turkse economie ook nog eens hard, en worden er democratische hervorming doorgevoerd door een zogenoemd mild-islamitische regering.
Stel je voor dat Egypte, Tunesië en andere landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika die al zo lang gebukt gaan onder dictaturen, zichzelf her-uitvinden met Turkije als voorbeeld. Ik weet niet genoeg over het Midden-Oosten om in te kunnen schatten hoe realistisch dat is, maar een interessant perspectief is het zeker. En het zou Turkije’s democratiseringsproces ook nog eens versterken. Want het zou laten zien dat het ook elders mogelijk is, een moslimbevolking én democratie. En dat Turkije’s democratie dus niet met anti-democratische structuren in toom gehouuden hoeft te worden uit angst voor dictatur, zoals in Turkije al decennia gebeurt.
Erg interessant hoe je die twee perspectieven hebt toegelicht! ik vind eigenlijk al je stukken erg leuk om te lezen..
veel succes en groetjes!
İnderdaad zijn het erg leuke stukjes die je schrijft. Maar wat Erd. betreft voert hij alleen die maatregelen uit die hem goed uitkomen en noemt het iets als democratie, dat ik hier echter helaas niet aantreft. Alles gebruikt men in zijn eigen voordeel en tegen de bevolking verteldt men het omgedraaide als wat hij uit Brussel mee kreeg om aan te pakken. Een gevaarlijk iemand. Kijk ook maar eens naar de achtergronden van de kosten van een verblijfs vergunning wat men een reciproce begisel noemt maar waarbij appels met peren vergeleken worden.
Slap gebrul. De arabieren zijn schapen en de hoeder is Turkije. Meer dan 1000 jaar zo geweest.. Zie resultaat als je ze loslaat…
Ze moeten weer op een weiland grazen onder toezicht van Turkije.