Volgend jaar ga ik het allemaal goed doen. Met bayram (Suikerfeest) bedoel ik. Wat er vandaag mis ging? Niets ernstigs, maar toch. Drie jaar geleden was ik voor het eerst in Turkije tijdens Ramazan Bayrami, en ik wist echt van niks. Ik vond het zo leuk dat kinderen op straat me fijne feestdagen wensten, en toen ik dat vertelde aan tafel bij de familie waar ik logeerde, vroeg één van de vrouwen: ‘Wat heb je de kinderen gegeven dan?’ Huh, gegeven? Iedereen in een deuk, en ik leerde: kinderen verwachten wat snoep of kleingeld. Je moet het even weten. Dus had ik mij dit jaar goed voorbereid en had ik een zak snoep in huis gehaald? Nee, vergeten. Dus toen de deurbel ging en er een groepje kindjes op de stoep stond, wist ik wat te doen: ik zou ze wat kleingeld geven. Helaas, de drie briefjes van 20 lira (20 lira = ongeveer 10 euro) en de paar niets waard-muntjes waren níet inzetbaar als kleingeld. Er gebeurde nog iets anders, of eigenlijk: er gebeurde nog iets anders niet. Het is hier de gewoonte dat je als jongere de oudere belt om hem of haar goede feestdagen te wensen. Maar ik zag er tegenop de ouders van mijn vriend te bellen, zoals ik altijd opzie tegen telefoontjes die in het Turks moeten. Dus, watje als ik ben, stuurde ik een sms met de beste wensen voor de hele familie. Uurtje later ging de telefoon: geliefde’s moeder. We praatten wat en we verstonden elkaar prima. Volgend jaar zal ík bellen, beloofd. Volgend jaar zal ik ook op tijd een doos chocola die kant opsturen. Nu dacht ik daar pas gisteren aan. Ik kocht een doos, plakte er een papier op met de beste wensen en bracht het pakje naar het koerierskantoor. Ik schat zo in dat het vrijdag aankomt…
[...] – Telefoon 520I E39 2001 saved by 30plus2009-01-23 – Gratis Telefoon saved by jhokihoki2009-01-23 – Kindjes, telefoon en chocola saved by rarwes2009-01-17 – Gratis Ringtones maken en downloaden voor je Mobiele Telefoon saved by [...]