s Morgens maakt ze ontbijt klaar voor het gezin. Daarna brengt ze de kinderen naar school. Dan ruimt ze de ontbijttafel op, ze poetst het huis en als dat klaar is, pakt ze haar breiwerkje erbij. Tot het tijd is om het avondeten te maken. Zomaar een inkijkje in het dagelijks leven van een zogeheten ‘ev kizi’, een ‘huismeisje’, een meisje dat bij haar ouders woont, niet werkt en ook geen opleiding volgt. De dagelijkse bezigheden werden beschreven door een ev kizi die kandidaat was in Turkije’s meest stupide TV-show, ‘Var misin yok musun’ – daar schrijf ik nog wel eens apart blogje over. Ik stond perplex. Ze was jong, ik denk rond de twintig, en ze legde uit hoe ze haar tijd kokend, poetsend en breiend doorbracht. Maar ik stond nog perplexer toen ik uitzocht hoeveel huismeisjes er eigenlijk zijn in Turkije: zestig procent van alle meisjes tussen de 15 en 25 jaar is ev kizi. Zestig procent! Ja ja, natuurlijk, iedereen kiest zijn of haar eigen manier van leven, maar ik geloof gewoon niet dat zestig procent van Turkije’s jonge vrouwen niets anders wil dan koken, poetsen en breien. En ondertussen wachten tot er op de deur wordt geklopt door een acceptabele huwelijkskandidaat. Als die zich aandient, kan ze geruisloos de overstap maken van ev kizi naar ev kadini, huisvrouw. Geen probleem? Voor die afzonderlijke meisjes misschien niet, natuurlijk kunnen die gelukkig worden en ik gun het ze van harte. Maar het hele concept ‘ev kizi’, het enorme aantal huismeisjes en het feit dat het over het algemeen als volstrekt normaal wordt gezien dat zoveel potentieel haar tijd doodt met poetsen en breien: ik kan het niet helpen, maar ik word er treurig van.
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Recente reacties