In het onderzoek naar Ergenekon is een aantal hoogleraren gearresteerd. Of ze werkelijk tot Ergenekon behoren, ik heb geen idee (wie wel?), maar het verbaast me al langer dat Turkse universiteiten zelden of nooit de kranten halen met hun wetenschappelijke werk. Na de arrestaties vorige week, protesteerden de collega’s van de hoogleraren in verschillende steden en andere academici haalden fel uit naar het Ergenekon-onderzoek, dat vooral politiek geïnspireeerd zou zijn. Voorheen kwamen academici bijvoorbeeld in het nieuws toen ze bezwaar maakten tegen rectorbenoemingen, want die zouden ook politiek zijn. En ze haalden breeduit de kolommen met hun mening over vrouwen met een hoofddoek. Veel Turkse academici maken, zoveel is duidelijk, deel uit van het seculiere establishment, net als de rechterlijke macht en het leger. En ze zijn zo druk met het behouden van hun bevoorrechte plek in de maatschappij, dat ze lijken te vergeten waartoe ze eigenlijk op aarde zijn: de wetenschap naar een hoger plan tillen door onderzoek en onderwijs. Zou het niet prachtig zijn als al die hoogleraren de politiek wat meer zouden laten voor wat die is, en hun tijd puur aan de wetenschap zouden geven, zodat ze het nieuws zouden halen door hun wetenschappelijke prestaties? Ze zouden zelfs twee vliegen in één klap slaan. Eén: ze zouden hun eigen wetenschappelijke status opvijzelen, én die van hun universiteit en van Turkije. Twee: ze zouden de wetenschappelijke basis van de maatschappij verstevigen. Precies zoals Atatürk, die ze zo bewonderen, het graag zou zien.
Recente reacties