Prima verkiezingsresultaten voor oppositiepartij CHP: ze groeien tot 23%, terwijl ze bij de vorige lokale verkiezingen in 2004 op maar 18% uitkwamen. De AKP verliest aanhang en houden 39% over van de 42% die ze in 2004 haalden, en de 47% van de stemmen bij de nationale verkiezingen twee jaar geleden. AKP-leider Erdogan kondigde voor de verkiezingen aan dat hij tevreden zou zijn bij opnieuw minimaal 42%. Een domper dus, en Erdogan heeft inmiddels angekondigd de verkizeingsresultaten grondig te gaan bestuderen. Dat zal best, maar wat me telkens weer opvalt hier in Turkije, is dat dit soort ‘grondige bestuderingen’ nooit enig effect hebben op het partijleiderschap. In het geval van de AKP zou het ook niet slim zijn om Erdogan in te ruilen voor een ander, want hij is populair en volgens velen zelfs charismatisch, maar de ‘leiderschapsvraag’ wordt niet eens gesteld. Net als bij de CHP. Zij hebben stemmen gewonnen, oké, maar niet bepaald omdat de partij met Deniz Baykal zo’n goede leider heeft. Hij is al leider van de partij sinds mensenheugnis en hij is de laatste jaren alleen maar minder populair geworden met zijn steeds extremere nationalisme en zijn verzet tegen alles dat naar hervormingen riekt. Als de CHP de verkiezingsresultaten grondig zou bestuderen, zouden ze erachter komen dat ze gewonnen hebben ondanks hun leider. Dat weet Baykal natuurlijk al lang, dus van hem zal het bevel tot grondige studie niet komen, en komt het er wel, dan zal hij zich van de conclusies helemaal niets aantrekken. Turkse leiders zijn nou eenmaal onaantastbaar.
Vanmorgen heb ik me verdiept in de verkiezingsresultaten in de steden, dorpen en provincies waarover ik heb geschreven. Ik deel het graag even, met een link naar het betreffende artikel of blogje.
Istanbul: AKP wint met 44%. De CHP had een goede kandidaat met Kilicdaroglu, maar scoorde slechts 37%. Interessant detail: CHP-leider Baykal liet Kilicdaroglu niet eens speechen op de laatste grote CHP-campagnebijeenkomst in Istanbul.
Adana: het werd inderdaad nog spannend, maar zoals verwacht won Durak, dit maal voor de MHP. Verrassing: de CHP werd tweede en AKP’s kandidaat Bilici slechts derde.
Naschrift op 1 april: de resultaten in Adana zijn nog altijd niet definitief. Toen alle stemmen waren geteld, bleken zowel MHP als AKP iets meer dan 29% van de stemmen gehaald te hebben en de winst ging zeer nipt naar de MHP. Maar omdat er twijfel is of het tellen van de stemmen goed is gegaan, is vandaag een hertelling begonnen. Dus: wordt vervolgd!
Büyükada (en de andere Istanbulse eilanden): ondanks de steun van flink wat eilander zakenmannen, haalde de de AKP-kandidaat het niet. Hij kreeg slechts 36% van de stemmen, de winnende CHP wel 54%.
Diyarbakir: groot succes voor de pro-Koerdische DTP, die de AKP met klinkende cijfers versloeg: 65% tegen 31%. Diyarbakir schijnt niet geslapen te hebben vannacht, maar wel gefeest.
Tunceli (hele provincie): De AKP deelde wasmachine’s en koelkasten uit, maar het hielp niet: de DTP wint in Tunceli. Het is één van de acht provincies die in DTP-handen is.
‘Een stadje in de regio Batman’, om precies te zijn het stadje Sason: de burgemeester was zo vol vertrouwen dat hij de steun zou krijgen van de grootgrondbezitters en daarmee de verkiezingen zou winnen, maar blijkbaar besloten de grootgrondbezitters anders. Sason blijft in AKP-handen, maar met een andere burgemeester - de AKP besloot een andere kandidaat naar voren te schuiven, waarop de burgemeester zich voor zijn herverkiezing bij een andere kleinere partij aansloot.
‘Een Turks dorp’ (waarvan ik de naam niet prijsgeef): de zakenman waarover ik schreef, zit goed: hij steunde de AKP niet openlijk maar wel met een bijdrage aan de campagnekas, en de AKP-kandidaat won. Voor het eerst: tot nu toe had het dorp een CHP-burgemeester.
Dat Turkse dorp komt mij erg bekend voor!