‘We moeten dit steunen, wat kunnen we anders?’ Ik sprak gisteravond met een leraar, tijdens een grote bijeenkomst om te herdenken dat het incident met de ‘Mavi Marmara’ precies een jaar geleden is. De Mavi Marmara, dat was het schip dat hulpgoederen naar Gaza wilde brengen om zo de blokkade van dat kleine strookje Palestijns land te doorbreken, en dat werd aangevallen door Israel, waaarbij negen doden vielen. Duizenden mensen kwamen bij elkaar, niet alleen om te herdenken maar ook om hun steun uit te spreken voor het plan opnieuw een schip naar Gaza te sturen, in juni. Het antwoord op de vraag van de leraar vond ik eigenlijk niet zo moeilijk: je hoeft het nieuwe initiatief niet te steunen. Je kunt de Palestijnen ook steunen door niet achter een nieuwe Mavi Marmara-missie te staan.
IHH, het organiserend comitee, hield gisteren een persconferentie waar ze benadrukten dat het een geweldloze (en politieke) missie zal zijn. Dat geloof ik wel, in de zin dat ik niet denk dat er wapens aan boord zullen zijn. Maar verder hangt het er maar vanaf wat je definitie is van ‘vreedzaam’. Doelbewust een schip het ruime sop laten kiezen terwijl het geen enkele kans heeft zijn bestemming te bereiken, maar met het risico op geweld en doden, is dat vreedzaam? Nee, da’s een provocatie. En nee, de vergelijking met inspirerende geweldlozen als Gandhi en Rosa Parks gaat niet op: zij verzetten zich tegen politiek die henzélf betrof en hadden geen verborgen agenda, zoals de eigen populariteit opvijzelen.
Verkiezingen
Daarom verbaasde me het ook dat Ahmet Davutoglu, Turkije’s minister van buitenlandse zaken, zei dat hij hoopte dat, mocht het schip inderdaad op weg gaan, ‘Israel niet dezelfde fout zal maken’ als vorig jaar. Natuurlijk, dat hopen we allemaal, maar Davutoglu weet volgens mij ook wel dat de Mavi Marmara laten vertrekken de fout is die aan een eventueel ingrijpen door Israel vooraf gaat. Maar dat kan hij nu niet zeggen, minder dan twee weken voor de verkiezingen – veel AKP-aanhangers steunen de Mavi Marmara en de IHH.
Laten we even logisch redeneren. De IHH zegt dat het hun doel is hulpgoederen naar Gaza te brengen. Daar gaan ze nooit aankomen, da’s al lang duidelijk. Ze willen ook de ‘blokkade’ van Gaza doorbreken – een blokkade die al doorbroken is door de opening van de Rafah-grensovergang tussen Egypte en Gaza. IHH geeft daar een draai aan door schaamteloos te claimen dat dat hún verdienste is: Israel is volgens IHH bang voor de volgende Mavi Marmara en heeft daarom de opening van Rafah toegestaan. Wat niet bepaald logisch is: Israel weet natuurlijk best dat gezond verstand de IHH er niet van gaat weerhouden de Mavi Marmara op weg te laten gaan.
En dan nog iets: als hulp het doel is, waarom dan 1500 mensen meenemen, zoals de bedoeling is? Kun je die ruimte dan niet beter gebruiken voor pakken suiker, zakken meel en pallets vol bouwmaterialen? Waarom de levens van 1500 mensen in gevaar brengen? Gisteren bij de demonstratie hoorde ik mensen zeggen dat Israel vast niet opnieuw met geweld reageert als de ogen van de wereld op het land gericht zijn. Maar de ogen van de wereld zíjn toch al op Israel gericht? Dat waren ze vorig jaar ook, en Israel is er tóch mee weg gekomen. Zouden ze dan deze keer anders reageren? Er is daar toch geen politieke aardverschuiving geweest ofzo?
Oplopende spanning
Stel je even het ergste voor, namelijk dat deze onmogelijke missie opnieuw tot doden leidt. Wie schiet daar iets mee op? Niet de bewoners van Gaza. Zij hebben misschien zelfs last van oplopende spanning. Ook als Israel niet reageert zoals vorig jaar, hebben de Palestijnen geen baat bij de missie. De goederen komen namelijk hoe dan ook niet aan. Als je hen echt wilt helpen, probeer dan die goederen via Rafah de landstrook in te krijgen. Ik weet niet of dat kan, daarover ben ik niet genoeg geïnformeerd, maar een grensopening maakt hoe dan ook meer kans dan een Gazaanse haven die potdicht zit.
Dus, wie profiteert ervan? Anti-Israel-propagandisten. En op de korte termijn de religieuze partijen in Turkije: de AKP en de kleinere Saadet Partisi (die gisteren héél groot leken, volgens mij was echt elke Sadet Partisi-aanhanger komen opdagen). Hoe het ook uitpakt, de Palestijnen in Gaza staan met lege handen. Zij verdienen verstandiger en oprechtere steun.
De Gaza Flotilla wordt niet door de IHH georganiseerd, zij zijn slechts onderdeel van een grotere coalitie. Deze coalitie verdient verstandiger en oprechter steun dan die van de IHH.
Frederike,
In “Stempel op mijn voorhoofd” geniet ik van je openheid en integriteit.
In “Onmogelijke missie” krijg ik het gevoel dat je iets niet begrijpt, over het hoofd ziet.
Je schrijft: “Stel je even het ergste voor, namelijk dat deze onmogelijke missie opnieuw tot doden leidt.” Is machteloos aan de kant staan en toekijken niet dodelijk dan? In plaats van toejuichen dat er mog mensen zijn die dit aandurven, die de noodzaak inzien van blijven confronteren met de onmenselijk situatie in Gaza, vind jij het een stom idee?
Is het ultieme doel de bestemming te bereiken of gaat het hierom de “BLOKKADE” te doorbreken? Gaat het hier om de schijnwerpers te blijven zetten op de onmenselijke situatie in Gaza. Hier in de Nederlandse politiek probeerde men het een provocatie te noemen. Maar het is en blijft en moet blijven tot er een oplossing is, een confrontatie, een ter verantwoording roepen van een onderdrukkend Israël, met een, eindelijk, tanende steun van het westen.
Mocht Israël deze confrontatie niet aan kunnen en weer de weg van intimideren en of geweld kiezen, zoals jij voorspelt, dan is Israël dom en verliest Israël wederom haar gezicht. Israël zou in een steeds groter deel van de wereld enorm aan respect winnen als zij de vloot met hulpgoederen doorlaat.
Obama zei: “Als het met woorden had gekund, dan had ik geen vliegtuigen nodig gehad.”
De open grens naar Egypte is niet “echt” open. Zolang er door Israël beleid wordt gevoerd op basis van angst ……..
Ik ben niet voor of tegen Israël of Palestijnen.
Anna Broos
Frederike
Er zijn altijd mensen die praten en schrijven over strategie. Het principiele standpunt: Israel heeft sinds 2003 2995 Palestijnen vermoord, telt voor strategie-denkers niet. Wanneer telt het principe? Zoals voor Nederland het principe telde van 1940 tot 1945. Toen hadden Nederlanders zich ook niet moeten verzetten, volgens jou. Er had geen februari staking mogen zijn in 1941.
Rob, wat een shit-reactie. Hoe concludeer je nou in godsnaam uit mijn blogje dat er van mij geen februaristaking had mogen zijn? Ten eerste gaat het daar helemaal niet over, en ten tweede maak in mijn tekst expliciet onderscheid tussen oprecht verzet (Rosa Parks, MLK, feb.staking kan er ook bij) en niet-oprecht verzet. De Mavi Marmara valt imho in de laatste categorie. Weet je wat, lees het blogje nog een keer, maar lees dan wat er staat ipv wat je denkt dat er staat.
tja…. maar wel aardig dat niemand over “Obama zei”: valt.
Moet natuurlijk zijn: “Osama zei: “Als het met woorden had gekund, dan had ik geen vliegtuigen nodig gehad.”
Met excuus voor deze tikfout.
Anna