Een schoolhoofd die besluit dat de lerarenkantine tijdens de Ramadan dicht blijft. Kinderen die niet vasten die worden gepest door kinderen die wel meedoen. Gemeentelijke bijeenkomsten waar zelfs geen thee wordt geserveerd. Tijdens de Ramadan is zichtbaarder dan anders dat Turkije religieuzer wordt. En dat levert pittige discussies op, zéker als de Ramadan zoals in de voorbeelden hierboven doordringt tot in scholen, gemeentehuizen of andere vertegenwoordigers van de staat. De strenge secularisten zien er bewijs in dat Turkije langzaam afglijdt naar een religieuze staat. De discussies veranderen de manier waarop mensen naar de heilige maand kijken. Voor veel Turken is de Ramadan nog steeds een traditionele en religieuze maand om naar uit te kijken, maar voor anderen is de Ramadan iets politieks geworden. Sommige mensen besluiten zelfs niet meer mee te doen met vasten omdat ze het gevoel hebben daarmee de islamisering van de maatschappij te steunen. Zij willen geen deel uitmaken van een groep die de islamisering van Turkije zichtbaar maakt.
Ramadan is politiek (1): http://www.journalistinturkije.nl/blogs/ramadan-is-politiek_3/
Recente reacties