De moordpartij gisteravond in Bilge, een dorp in de zuidoostelijke provincie Mardin, duurde vijftien minuten. Met machinegeweren en granaten vermoordden gemaskerde mannen 44 bruiloftsgasten. Ik hou het op 47 doden, want drie van de vermoordde vrouwen waren zwanger en bijna uitgerekend. De TV-reportages over de schietpartij duren langer, veel langer dan die vijftien minuten: de meest hartverscheurende beelden worden eindeloos herhaald. Een jongen die bijna zijn hele familie kwijt is, verbergt zijn tranen achter zijn arm, maar kan niet verhullen dat zijn schouders hevig schokken van het huilen. Een meisje wordt vastgehouden door een vrouw, het meisje schreeuwt en huilt onophoudelijk dat ze haar moeder kwijt is – na een tijdje wordt ze op een brancard gelegd en naar het ziekenhuis gebracht. We zien een grote groep vrouwen in het veld zitten, ze rouwen samen en laten tranen stromen en rouwliederen klinken. Mannen doen in het veld een gezamenijk gebed, oude mannen staren met geschokte blik in de ogen wezenloos in de verte. Op de achtergrond graaft een aantal machines de vele benodigde graven.
Het is schokkend en hartverscheurend, maar natuurlijk kijk ik ook tv met mijn journalistieke ogen. De jongen die zijn tranen afschermt met zijn arm en tegelijkertijd een batterij microfoons onder zijn neus gedrukt krijgt, is echt niet ouder dan 15, 16. Het meisje dat op een brancard wordt afgevoerd, schat ik rond een jaar of acht. En er kijken miljoenen en miljoenen Turken mee. Je verdriet delen met anderen, daar ben ik helemaal voor, maar je zou toch willen dat een horde cameramensen niet die ‘anderen’ waren. Dat kinderen worden afgeschermd van de pers in dit soort uitzonderlijke en afschuwelijke omstandigheden. Mardin is een vrij afgelegen provincie, waar journalisten niet permanent gestationeerd zijn. Dat heeft ons ongetwijfeld een heleboel ultra-bloederige beelden bespaard. En het heeft de getroffen families en dorpsgenoten beschermd tegen nog schaamtelozer uitventen van hun verdriet voor heel televisiekijkend Turkije.
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Recente reacties