Het is nogal cynisch om te zeggen, maar ik geloof echt dat er heel wat stiekeme zuchten van verlichting geslaakt werden op het hoofdkantoor van de ultranationalistische MHP toen bekend werd dat de PKK het eenzijdig staakt-het-vuren heeft beëindigd. Hoe meer PKK-geweld, hoe meer Turken er op de MHP stemmen. Het kan dus zomaar zijn dat de MHP bij de algemene verkiezingen in juni de kiesdrempel van tien procent gaat halen dankzij de PKK.
Vorig jaar verlengde de PKK het staakt-het-vuren tot aan de verkiezingen. Maar nu, drie maanden voor de stembusgang, zijn ze van gedachten veranderd. Het is over met het staakt-het-vuren. Hoewel erbij werd gezegd dat ze niet willen aanvallen maar zich wel feller zullen verdedigen, zal het geweld toenemen. Het Turkse leger heeft nooit een staakt-het-vuren in acht genomen, dus actie zal tot heftiger reactie gaan leiden.
De MHP staat nu net boven de tien procent in de peilingen, maar veel kiezers weten nog niet op wie ze gaan stemmen. Het interessante is, hoe groter de MHP wordt, hoe moeilijker het wordt de Koerdische kwestie op te lossen. Blijven ze onder de kiesdrempel, dan gaan de MHP-stemmen verloren en worden hun stemmen verdeeld onder de partijen die wel boven de tien procent uitkwamen, en dat zullen de AKP en CHP zijn. Het zou de kans vergroten dat de AKP weer alleen kan regeren, en dat is de beste kans die de Koerden hebben op verbetering van hun situatie. Wat dat betreft valt er niets te verwachten van de CHP, laat staan van een coalitieregering van MHP en CHP.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben tegen die belachelijke kiesdrempel van tien procent, en ik vind dat in het parlement zoveel mogelijk burgers vertegenwoordigd moeten zijn. Dus ook al krijg ik ernstig jeuk van het nationalisme van de MHP, ik vind wel dat ze recht hebben op een plek in het parlement. Maar wat is hier nou eigenlijk de strategie van de PKK? Puur de druk opvoeren? Rekenen ze erop dat de AKP toch wel een grote overwinning zal halen, en anticiperen ze daar nu vast op, zodat de AKP na de verkiezingen niet vergeet hoeveel prioriteit de Koerdische kwestie heeft en haar belofte van een democratischer Turkije eindelijk eens inlost?
Persoonlijk vind ik dat je absoluut niet moet luisteren naar de PKK. Zolang ze onschuldige mensen vermoorden hebben ze niets, maar ook niets te zeggen.