Een overweldigend succes, Anadolu’nun kayip sarkilari, ‘Vergeten liederen van Anatolië’, de film die gisteravond in première ging op het Istanbul Filmfestival. Een prachtige en ontroerende reis door Anatolië, gebaseerd op oude traditionele liederen uit verschillende culturen die wortelen in deze grond. Dorpsvrouwen die de liederen zingen die ze van hun voorouders hebben geleerd, kleine meisjes en jongetjes pikken al luisterend de liedjes op, groepen mannen die muziek maken in de velden of in huizen in het dorp, dansend, werkend, lachend. Intens en echt. En als klap op de vuurpijl was er na de film een concert in poppodium Babylon. De film en het concert deden me denken aan Ebru, een schitterend fotoboek over culturele diversiteit in Turkije dat ik onlangs heb gekocht. Het kwam uit in 2006 en reist als expositie nog steeds door het land. Het lijkt erop dat de interesse en het respect voor culturele diversiteit groeien, dat er meer ruimte komt voor de gedachte dat culturele diversiteit het land niet zwakker maakt, maar juist rijker en sterker.
In Turkije draait Anadolu’nun kayip sarkilari vanaf het najaar in de bioscopen. Mocht hij ook in Nederland te zien zijn, dan zou ik zeggen: twijfel niet, maar ga!
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Recente reacties