‘De afgevaardigden hebben hun vrije wil gebruikt’, zei premier Erdogan gisteren. Hij zei het nadat een voorstel tot grondwetswijziging niet het minimaal benodigde aantal stemmen van 330 haalde. Het ging om het controversiële voorstel dat het moeilijker zou maken politieke partijen te verbieden. Met minstens 330 stemmen zou het later dit jaar in een referendu, worden voorgelegd aan de bevolking, maar het voorstel kreeg maar 327 stemmen. Erdogans AK Partij heeft 335 zetels, wat betekent dat meer AKP-parlementariërs dan ooit tegen een voorstel van de eigen partij stemde.
Dat moet een schok zijn voor Erdogan. En frustrerend bovendien, want hij weet niet wíe er tegen het voorstel stemden: de stemmingen zijn geheim. Als hij wist wie het in hun hoofd haalden tegen de partijlijn in te gaan, waren ze vast geen lang leven meer beschoren binnen de AKP. Zo gaat dat hier. Want partijdemocratie is hier een onbekend begrip. Niet alleen binnen de AKP: of het nou Erdogan is, of Baykal (CHP) of Bahceli (MHP), hun wil is wet. Ik vraag me af hoeveel parlementariërs van de CHP deze en vorige week stiekem en geheim vóór één van de grondwetswijzigingen hebben gestemd. En wat Baykal zou doen met de ongehoorzamen.
Erdogan zei het vast knarsentandend, dat van die vrije wil. Het zal nog wel even duren voor hij de democratie, waar hij volgens hemzelf zo toegewijd aan is, in zijn eigen partij de ruimte zal geven.
Recente reacties