Als ze hier nou eens zouden beginnen met het roken buíten te verbieden, dat lijkt me nou nog eens een goed idee. Dat mannen elkaar vergiftigen in theehuizen of kantoren, ach, kijk, als honderd procent van de aanwezigen rookt, geeft dat allemaal niet zoveel. Buiten echter, tref je ook nog wel eens niet-rokers. Mij, bijvoorbeeld. Ik ga, ook nu het koud is, wel eens buiten zitten op een boot in Istanbul, gewoon om van de kou op m’n gezicht en van het uitzicht te genieten. Maar ja, bínnen mag je op de boot niet roken, dus op het bovendek ben ik steevast de enige niet-roker. Weg frisse lucht. Zo ook op het busstation van Istanbul, aan de Aziatische kant, niet ver van waar ik woon. Daar sta ik wel eens op de bus te wachten onder de overkapping. Da’s toch buitenlucht, maar de rook blijft onder de overkapping hangen en echt, het lijkt wel een kroeg. Waar dan ook nog baby’s liggen te slapen en kinderen rondrennen. Om maar helemaal te zwijgen over de plaspauzes tijdens een lange busreis. Wil je ‘s nachts van bus naar toiletgebouw, dan zit er niets anders op dan je eerst hoestend door een muur van rook te slaan, echt verschrikkelijk. Nu klink ik misschien als zo’n fanatieke niet-roker, maar dat ben ik niet eens – in mijn huis mag ook best gerookt worden bijvoorbeeld. Maar ik schrok wel even van de voornemens van de Turkse regeringspartij om het roken in openbare gelegenheden aan banden te leggen. Ik zou zeggen: verbied het roken buiten, en laat de 95% van de Turken die rookt (men zegt 40%, maar ik geloof er niets van), elkaar maar fijn binnen vergiftigen.
 | Nieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com |
Recente reacties