Citroenentijd

Naast de truck zit een jongen met een doek citroenen op te poetsen. Daarna doet hij ze in een plastic zak. Voor zijn moeder zeker. Ietsje verderop staat een oudere man die zo, hup, zijn tanden in een citroen zet. Of zijn gezicht erg vertrekt, kan ik van een afstand niet zien, maar ik schat eigenlijk in dat het wel …

Vaders naam: Henk

Als je hier in Turkije iets aanvraagt of je ergens registreert, vragen ze steevast naar je vaders naam. Achternaam – in mijn geval Geerdink – niet nodig, alleen voornaam – Henk – is genoeg. Vorig jaar bijvoorbeeld, had ik mijn voet gebroken en daarvoor moest ik een paar keer naar het ziekenhuis. Ik werd in de computer gezet, hup, ‘Henk’ …

Ayşe. Aangenaam.

Mijn naam, Fréderike, blijft een bron van verwarring. Een tijdje geleden probeerde ik bijvoorbeeld een afspraak te maken met een feministische groep. Voor een verhaal wilde ik graag op hun kantoor de voorbereidingen voor een actie bijwonen. Ik had mailcontact met één van de leden van de groep en ze was er niet erg happig op me binnen te laten. …

Journalist in rolstoel

Ik zag een man in een rolstoel op het Taksim Plein. Het eerste wat ik dacht: dat is vast een journalist die een dag of twee in een rolstoel de stad trotseert om er een verhaal over te maken. Ik bedoel, het moet echt onmogelijk zijn om in een rolstoel te zitten en in Istanbul te wonen. De kinderkopjes op …

Geluiden van de stad

De oproep tot gebed die vanaf tientallen minaretten over de stad schalt, het gekrijs van grote groepen meeuwen, de scheepshoorns over de Bosporus: het zijn geluiden die onlosmakelijk aan Istanbul verbonden zijn. Ik wil daar nog een geluid aan toevoegen. Een diep en massaal gezang, een monotoon maar soms ook melodieus gejuich. Vanavond was het er weer, pakweg twee uur lang. …

Europees winkelen

Het was één van de eerste keren dat ik in Turkije naar de markt ging. Ik had net m’n eerste woorden Turks opgepikt, geliefde zou ‘s avonds koken en ik zou onder andere uien kopen. Niet te veel. Dus ik tegen de uienman op de markt: “Dört soğan lütfen” (vier uien alstublieft). Pakt die man een zak en een schep …

Aanpasdrang

Mijn zwarte leren jas is onmisbaar in de winter. Niets houdt me warmer en droger als het sneeuwt of regent. Maar op de een of andere manier voel ik me niet prettig in die jas als het alleen maar koud is, en niet nat. En al helemaal niet als ik er ook nog een jaren geleden gekochte soort van Russische …

Teamwork

Mijn verwarming werkte niet goed. Mijn huisbaas woont boven me, en dat kan best handig zijn. Ik hoorde hem langskomen in het trappenhuis, vroeg hem even binnen te komen en legde het probleem uit. Hij zou iemand langssturen, beloofde hij. De volgende dag stond de beloofde hulp voor de deur. En zag ik in mijn huis gebeuren wat je hier …

Weg frisse lucht

Als ze hier nou eens zouden beginnen met het roken buíten te verbieden, dat lijkt me nou nog eens een goed idee. Dat mannen elkaar vergiftigen in theehuizen of kantoren, ach, kijk, als honderd procent van de aanwezigen rookt, geeft dat allemaal niet zoveel. Buiten echter, tref je ook nog wel eens niet-rokers. Mij, bijvoorbeeld. Ik ga, ook nu het …

Offerfeest

Oma gooit een homp vlees bovenhands over de tafel mijn kant op. Flátsj. Anderhalve kilo schat ik, een flink stuk vet aan één kant. Ik zet mijn mes schuin op het vlees. Eérst dat vet eraf. Ik gooi het met een boogje in een emmer. De rest van het vlees snij ik in kleine stukjes, die ik in een …