aug
02
2011
Wanhoop in een hazelnoottrein
‘Nog minstens een uur?’, vroeg ik wanhopig. ‘Weet u het zeker? Het kan niet waar zijn! Ik wil niet verder in deze trein! Ik ben opgestapt in Diyarbakir, alsjeblieft, ik kan niet meer!’
De trein ging langzaam, en koerste aan op een station. Maar nog stééds niet het station van Adapazari, de bestemming die ik in gedachten had. De tijd: één …
mrt
12
2011
Vooruitzicht op een verwoestende ramp
Japan was voorbereid. Voor zover dat kan bij een aardbeving, tenminste. De gebouwen zwiepten heen en weer zoals gepland, zodat ze niet zouden instorten, de Japanners reageerden niet met blinde paniek maar deden wat ze moesten doen. En ondanks dat is de ramp enorm. Het is bijna niet te bevatten wat Istanbul te wachten staat als de verwachte aardbeving toeslaat. …
okt
27
2010
Rots
Het is bepaald niet de eerste keer dat ik geniet van het prachtige landschap van Cappadocië, in midden-Turkije. Ik heb er een paar maanden gewoond in 2007 en sinds ik in Istanbul woon ben ik vaak terug geweest, met de regio verbonden door de liefde. Maar dit keer kwam ik alleen voor mezelf. De liefde is over. En dat maakt …
okt
02
2010
Kijken naar de volle maan
Ik was kapot na het reizen, na de hele dag Turks praten en na te veel nieuwe gezichten. Het laatste bezoekje dat Rosarin en ik brachten was naar nog één familie in het dorp. De tv stond te hard, de koffie was niet best en het gesprek duurde en duurde maar – en werd grotendeels in het Koerdisch gevoerd, dus …
sep
10
2010
Een klein mensje in Rize
Het voelde alsof ik een schilderij binnenstapte: van een asfaltweg met lelijke winkels stapte ik een sappige, donkergroene heuvel met houten huisjes op, met hogerop bos. Op het gras zat een familie te picknicken, ietsje verderop renden wat lachende kinderen rond. Ik had dit landschap op foto’s gezien, en op de een of andere manier denk …
mrt
09
2010
Verwoestend
Er worden kant en klare huizen gestuurd naar Elazig, de provincie die gisterochtend vroeg werd getroffen door een aardbeving. En tenten. En in de komende maanden krijgen de mensen die nu dakloos zijn geworden betere huizen dan voorheen. Niet meer gebouwd van zongedroogde stenen van modder, maar van stevig beton.
In alle verhalen over het aantal slachtoffers gaat het steeds maar …
nov
01
2009
In één nacht gebouwd
De gemeente Istanbul is een paar weken geleden begonnen met het afbreken van appartementencomplexen in de delen van de stad waar in september door overstromingen 32 mensen om het leven kwamen. De gebouwen waren zo neergezet dat ze de natuurlijke afvoer van regenwater naar de Marmara Zee belemmerden. Door de gebouwen weg te halen, hoopt de gemeente een nieuwe overstroming …
okt
10
2009
Mini-strandje
Ik hoopte wel dat het bestond, maar ik had de hoop al een beetje opgegeven. Want elke keer dat ik naar een strand ging, was daar wel een strandtent met keiharde boemboemboem-muziek, en op het strand zaten dan ook nog eens mensen met hun eigen stereo lawaai te maken. Ik wil zelfs wel onthullen dat ik meestal oordopjes meeneem naar …
sep
28
2009
Huisgemaakte wijn
In het dorp waar mijn lief vandaan komt (in Capadocie in centraal-Anatolie) en waar we een paar dagen zijn, wordt het ritme van het jaar bepaald door het gewas dat geplant, geoogst, opgeslagen of verkocht wordt. En nu, eind september, zijn het druiven (en pompoenen): ze zijn rijp en worden geoogst. In de straten komen paardenkarren voorbij met kratjes vol …
dec
11
2008
Erciyes
Het heeft gesneeuwd. Het meeste is meteen alweer gesmolten, maar op de velden rond het dorpje Ortahisar ligt nog een blinkend laagje. ‘s Nachts schittert de sneeuw in het licht van de volle maan. Ik draai me om op de achterbank van de auto waar ik in zit, zodat ik beter zicht heb op het landschap. En ineens, na een bocht, komt …
« Previous Entries
Recente reacties