Concentratiebubbel

De laatste dagen gaan mijn gedachten steeds terug naar een verhaal dat ik schreef in 1996. Waar dat over ging, doet niet terzake. De gemoedstoestand waarin ik was toen ik het schreef, wel. Pure concentratie, geen enkele afleiding, er was alleen maar dat ene verhaal dat zo perfect mogelijk moest worden. Ik werkte uren aan een stuk door, in wat …

Stop je land niet in een hokje

Je gelooft het misschien niet meteen, maar met de publicatie van mijn eerste stuk in een landbouwvakblad is een wens in vervulling gegaan. Schrijven voor een agrarisch blad in Nederland stond al sinds de eerste dag van mijn freelance bestaan in Turkije op mijn verlanglijstje. Niet omdat het nou zo’n prestigieuze of goedbetalende opdrachtgever is natuurlijk, integendeel eigenlijk, maar toch …

Verboden te staken

Even 42 jaar terug in de tijd, naar 15 en 16 juni 1970. Arbeiders protesteerden tegen de regering, die stakingen wilde verbieden. Zo’n 75.000 mensen deden mee, vooral in Istanbul en Izmir. Veel stakingsleiders en vakbondsmensen werden gearresteerd en volgens oorlogsrecht berecht. Maar uiteindelijk hadden de protesten succes: de voorgestelde wetswijziging werd teruggetrokken.

Waarom is dat vandaag nog van belang? Niet …

Zwemmen

Ik ben in zuidoost-Turkije en ik zwem. Dat klinkt natuurlijk nogal raar want er is geen zee te bekennen hier, maar wat ik bedoel is: ik zwem figuurlijk, qua werk. Ik ben aan een groot project begonnen dat geen deadline heeft en geen limiet qua aantal woorden (nou ja, ik noem 80 tot 90.000 woorden niet bepaald een limiet) en …

Waarom ik in Istanbul ben en niet in Van

Er is me de afgelopen dagen nogal vaak gevraagd waarom ik niet als de wiedeweerga naar het aardbevingsgebied ben gereisd maar in Istanbul ben gebleven. Sommigen vroegen het kwaad, anderen met interesse, weer anderen verbaasd. Het leek me wel interessant die vraag in een blogje te beantwoorden, om zo eens wat inzicht te geven in de dagelijkse werkelijkheid van een …

Workshops!

Behalve met het freelance correspondentschap in Turkije, verdien ik een deel van mijn inkomen met het geven van workshops aan freelance journalisten. In Nederland. Toevallig ben ik in oktober even in de buurt, en dan geef ik ze weer: ‘Creatief denken’, en ‘Scherper onderhandelen’. En er is een spiksplinternieuwe workshop: ‘Freelancen in het buitenland’. Speciaal …

Praten in kringetjes

Voor Opzij schreef ik onlangs een artikel over discriminatie van vrouwen met een hoofddoek op de Turkse arbeidsmarkt. Omdat de verkiezingen eraan komen, interviewde ik de enige parlementskandidate met een hoofddoek die kans maakt ook werkelijk gekozen te worden, Aynur Bayram in Ankara. Ze heeft zelf op allerlei manieren de moeilijkheden ervaren die je kunt hebben …

Een schrijvende persoonlijkheid

Ooit zal ik moeten ontdekken of ik een schrijvende persoonlijkheid ben of niet. Dat klinkt misschien een beetje raar voor iemand die al twintig jaar haar brood verdient met schrijven, maar ik ben eigenlijk meer een stuiterende schrijver. Ik stuiter van verhaal naar verhaal, van deadline naar deadline. Ik kan ervan leven, maar schrijf ik ondertussen ook de verhalen die …

De poetsvrouw die ik verdiende

‘En nu alsjeblieft even óphouden met praten, en luísteren!’ Ik kan nauwelijks geloven dat ik zo uitval. Tegen mijn schoonmaakster nog wel. Maar er is nu toch echt een grens overschreden. De schilderijen zijn nog hartstikke stoffig, er zitten nog haren in het afvoerputje van de douche, de ramen zijn niet goed schoon, ik zie een vlek op het kleine …

Doeg poeg, thuiskantoor!

Dit is het eerste blogje dat ik post vanuit een heus kantoor. Best maf vanmorgen, na mijn uurtje sporten: ik nam een douche, kleedde mij geheel aan, stopte mijn computer in mijn tas en allemaal mapjes van verhalen en projecten waar ik aan werk, en sloot de deur van mijn huis achter mij.

Ik heb tien jaar vanuit huis gewerkt: eerst …