ISTANBUL – Tien jaar na dato is de verwoestende aardbeving die de Turkse stad Izmit en omgeving trof, nauwelijks nog onderwerp van gesprek in de stad. De destijds dakloos geraakte slachtoffers zijn onderdak, de stad staat steviger op haar fundamenten dan ooit en de bewoners kijken vooruit. Het grote verschil met vóór de ramp: iedereen is zich bewust van de kans dat er weer een beving komt en beschermt zich beter dan ooit.
De aardbeving, met een kracht van 7.6 op de schaal van Richter, trof op 17 augustus 1999 de provincies Kocaeli en Sakarya, ten oosten van Istanbul. In steden als Izmit, Adapazari en Yalova kwamen ruim 17.000 mensen om het leven en vielen bijna 45.000 gewonden.
In vele landen, waaronder Nederland, kwamen meteen geldinzamelingsacties op gang en werden enorme bedragen gedoneerd aan hulpprojecten. Volgens Jelle Verheij, destijds coördinator van de hulp voor ontwikkelingorganisatie Cordaid en nog steeds woonachtig in de regio, is dat geld goed terecht gekomen. ‘Er zijn zelfs langdurige banden opgebouwd tussen steden hier in de regio en Nederlandse steden. Sommige projecten liepen nog jaren door, zoals een project van de Sociale Werkplaats in Amsterdam voor mensen die gehandicapt raakten door de aardbeving.’
De gebouwen die met hulp- en Turks overheidsgeld werden gebouwd, zijn steviger dan ooit: iemand die nu een fundament legt voor een gebouw, neemt de regels voor aardbevingsbestendigheid serieus. Veel nieuwe huizen zijn op heuvels gebouwd, want rotsen bieden de stevigste ondergrond. Sinds de aardbeving hebben gemeentes bovendien rampenplannen en zijn er vrijwilligersorganisaties opgericht om te helpen bij een eventueel volgende aardbeving.
Maar een onderwerp van gesprek is de aardbeving niet meer, zeggen Jelle Verheij en Gönül Efe, journalist bij de regionale krant in Kocaeli. Efe: ‘Negentig procent van alle problemen is opgelost.’ Verheij: ‘In de eerste twee jaar na de aardbeving ging elk gesprek erover, daarna was het klaar. Voor sommige mensen is het leven na de ramp opnieuw begonnen, zoals een man die ik sprak die zijn hele gezin verloor, maar opnieuw was getrouwd en opnieuw vader was geworden. Hij sprak niet meer over zijn verlies. De doden en de herinneringen aan de ramp zijn begraven.’
Voor maandag staan in de hele regio verschillende herdenkingsplechtigheden gepland.
Heel interessant, ik kan het moeilijk geloven maar ik hoop dat het nu beter geregeld is. Alleen is Izmit niet de enige regio waar huizen stevig gebouwd zouden moeten worden.